Θα κάνω μια προσπάθεια να τις θυμηθώ..
*
Easy A. Το είδα 2 φορές και άνετα θα το ξανάβλεπα.
Ξεκαθαρίζοντας βέβαια ότι είναι μια νεανική ταινία, δεν είναι στην κατηγορία των ταινιών με τις οποίες θα πάθεις πλάκα, θα σου αλλάξουν την κοσμοθεωρία κτλ κτλ...ΗΤΑΝ ΤΟΣΟ ΤΕΛΕΙΑ!! Πολύ ωραία, πολύ ευχάριστη.. και με μερικές θεϊκές ατάκες. (τεράστιο respect στους γονείς
)
Trailer*
Megamind. Επίσης το είδα 2 φορές.. Για όσους έχουν δει το "Τέρατα κι Εξωγήινοι" (όσοι δεν το έχουν δει..να το δουν. Για μένα είναι απ'τα καλύτερα κινούμενα σχέδια που βγήκαν τα τελευταία χρόνια) λέγαμε πως πρόκειται για τον ξάδερφο του Γκάλλαξαρ.
Μ' άρεσε πολύ και το Megamind, είχε τις στιγμές του.. Η προφορά, οι εφευρέσεις, η κρίση ταυτότητας... ο Μινιόν!!
Ο πιο γλυκούλης badass ήρωας.
*
Tron Legacy . Χωρίς να θέλω να την αδικήσω την ταινία ήταν η πρώτη φορά που κυριολεκτικά κοιμήθηκα μέσα στον κινηματογράφο. Έφταιγε και η κούραση μου, αλλά και η ταινία πιστεύω το έβαλε το χεράκι της.. Μέχρι ένα σημείο την είχε την πρωτοτυπία της ως story και ωραία γραφικά κτλ, αλλά επί της ουσίας και από τις θολές και διάσπαρτες αναμνήσεις μου φάνηκε λίγο μπουρδίτσα..
*
Notting hill. Δεν είχε τύχει να το δω ποτέ μέχρι τώρα (να ναι καλά και τα κτελ που μας ψυχαγωγούν στα τόσα πήγαινε-έλα
).. Αν και όχι και τίποτα συγκλονιστικό ήταν γλυκούλα και είχε κάτι το κλασσικό ως ρομαντική ταινία..
*
Love Actually. Άλλη μία ψιλοκλασσική που δεν είχα δει μέχρι τώρα.. Τελικά μου άρεσε και άφηνε μια χαρούμενη αίσθηση (πέρα από το γέλιο μέχρι δακρύων στη σκηνή με τους πορτογάλους προς το τέλος) και ήταν και στο κλίμα των χριστουγέννων...αλλά ρε παιδιά.. πόσοι έπαιζαν σ'αυτή την ταινία;;;;
Έδειχνε κι έδειχνε κι έδειχνε κι εμείς ακόμα προσπαθούσαμε να ξεμπερδέψουμε το cast και ποιος είναι από ποια ιστορία..
Μου είχε κολλήσει για μέρες πάντως
αυτή η χαζομάρα
*
Despicable Me. Αριστούργημα..αυτό απλά.
*
Κυνόδοντας. Το είδα έχοντας ακούσει διάφορα για την ταινία και καλά και άσχημα, αλλά πίστευα ότι είναι από τις ταινίες που αν και "βαριές" θα την έβλεπα άνετα, οπότε έβαλα να την δω μόνη μου (μέγα λάθος). Με σόκαρε αρκετά σε κάποια σημεία, πολύ διεστραμμένη. Δεν ξέρω αν θέλει κάποιος από μόνος του να τη δει, δεν λέω, αξίζει, αλλά προσωπικά δεν θα την πρότεινα και δεν θα την ξανάβλεπα. Τέλος πάντων, το τρέιλερ είναι
αυτό, αλλά αν είναι να το δει κάποιος θα έλεγα να δει κατευθείαν την ταινία..
*
Tangled. Και για τέλος τα ανάλαφρα.. Μαλλιά κουβάρια.
Η καινούργια ταινία της Disney με το κλασσικό θέμα της πριγκίπισσας , η Ραπουνζέλ στην προκειμένη (ακατανόητο γιατί δεν είχε το αντίστοιχο
soundtrack ) Ναι ναι ναι ναι.. μου άρεσε!! Σαν τα κλασσικά δεν είναι (ναι, τα λατρεύω!!), αλλά ήταν πολύ ωραίο και είχε ωραία αισθητική και από άποψη χρωμάτων και ατμόσφαιρας.. Είχε και την πολύ ωραία φωνή της Πρωτοψάλτη στα ελληνικά.
Μία σημαντική σημείωση: Όχι άλλα 3D! Φτάνει!!! (Ειδικά στα κινούμενα σχέδια, νισάφι.)