Εγώ από τα λίγα που είδα (τα μισά από τα οποία χθες, για χαβαλέ με έναν φίλο μου :p) μου άρεσαν της Ισλανδίας -αν και πολύ Barbie η κοπελιά - και της Εσθονίας.
Βέβαια τα τσέλα και τα βιολιά ήταν, once again, για πόζα και στα δύο, αλλά anyway.
Από τα υπόλοιπα, της Αγγλίας με άφησε κάπως (δεν παίζει να ήταν του Webber και να πήρε τόσες ^^ ψήφους από επιτροπές ), το δικό μας ήταν απλά για γέλια, το headbanging του κιθαρίστα της Δανίας επίσης, το όλο πακέτο της Ουκρανίας για λιώσιμο (τα ληγμένα φώναζαν από χιλιόμετρο ), ενώ υπήρχε και η καινοτομία στα κλασικά "από-φωνή-κορμάρα" κομμάτια ... στην Γερμανία αναφέρομαι φυσικά. Αυτό είναι που με τρελαίνει στην Eurovision ... είναι διαγωνισμός τραγουδιού, ως το κόκαλο.
Ο νικητής δεν με έκανε ιδιαίτερη εντύπωση πάντως... Ευχάριστο κομμάτι στο άκουσμα, συμπαθητικό, αλλά ως εκεί.
Έχω την εντύπωση ότι το ημιδιαλυμένο δοξάρι έκανε την διαφορά.
Βέβαια τα τσέλα και τα βιολιά ήταν, once again, για πόζα και στα δύο, αλλά anyway.
Από τα υπόλοιπα, της Αγγλίας με άφησε κάπως (δεν παίζει να ήταν του Webber και να πήρε τόσες ^^ ψήφους από επιτροπές ), το δικό μας ήταν απλά για γέλια, το headbanging του κιθαρίστα της Δανίας επίσης, το όλο πακέτο της Ουκρανίας για λιώσιμο (τα ληγμένα φώναζαν από χιλιόμετρο ), ενώ υπήρχε και η καινοτομία στα κλασικά "από-φωνή-κορμάρα" κομμάτια ... στην Γερμανία αναφέρομαι φυσικά. Αυτό είναι που με τρελαίνει στην Eurovision ... είναι διαγωνισμός τραγουδιού, ως το κόκαλο.
Ο νικητής δεν με έκανε ιδιαίτερη εντύπωση πάντως... Ευχάριστο κομμάτι στο άκουσμα, συμπαθητικό, αλλά ως εκεί.
Έχω την εντύπωση ότι το ημιδιαλυμένο δοξάρι έκανε την διαφορά.