Ποίηση και λογοτεχνία

^Συμφωνω απολυτα.Ουτε εμεις το εχουμε κανει και ουτε θελω.

Εξαρτάται και απ' τον καθηγητή βέβαια. Αλλά στην ποιήση για όσους ενδιαφέρονται πρέπει να κάνουν ανάλυση και μόνοι τους για να το κατανοήσουν. Εγώ προσωπικά δεν ενδιαφέρομαι

Ουτε 'γω κοβομαι πολυ απλως μου αρεσει

an to kanate se m8ima genikis paideias oxi den to analysate kai oute 8a to analysete an to endiaferon tis pleiopsifias tin wra tou ma8imatos einai o ypnos
egw imoun tyxeri gt eixa katapliktiki filologo sto frontistirio kai mou ekane fovera parallila poiimata (imoun 8ewritiki omws)

o kavafis einai latreia. period.

Του χρόνου που θα τα κάνω σε κατεύθυνση και φροντηστήριο μπορεί να τον δώ με άλλο μάτι

afedikoxalarwse6178 έγραψε:Του χρόνου που θα τα κάνω σε κατεύθυνση και φροντηστήριο μπορεί να τον δώ με άλλο μάτι

sigoura 8a ton deis me allo mati
autos o an8rwpos eixe tetoia proswpikotita pou den nomizw pws exei 3anaypar3ei

Συμφωνώ πως με τον τρόπο που γίνεται η λογοτεχνία στο σχολείο δολοφονούνται σε μεγάλο βαθμό διάφορα κείμενα. Απ' την μία προσεγγίζουμε το ποίημα από την οπτική την οποία έχουν συμφωνήσει πως ερμηνεύουν με τον ίδιο τρόπο για παράδειγμα ένα μεγάλο μέρος φιλολόγων, ενώ ένα ποίημα έχει να δώσει κάτι προσωπικό στον καθένα, αλλά από την άλλη αυτό που με πειράζει περισσότερο είναι ότι δίνουμε τόση σημασία στο τι εκφραστικά μέσα χρησιμοποιεί, τι είδους διήγηση είναι κτλ και ψάαααχνουμε εμείς να βρούμε μεταφορές λες κι αυτό είναι το νόημα του όποιου έργου έχει γράψει κάποιος. :/ Αυτό που μ' αρέσει και θεωρώ και πιο χρήσιμο είναι να κάνουνε συζήτηση πάνω στην ουσία του διηγήματος ή του ποιήματος..

Απ' την άλλη όμως δεν νομίζω πως έχει διαφορά για να εκτιμήσεις ένα ποίημα στο σχολείο αν θα είναι σε ώρα γενικής παιδείας ή κατεύθυνσης. Το αντίθετο θα μπορούσα να πω κιόλας, ότι στην κατεύθυνση αυτό που είναι κυρίως το ζητούμενο είναι να αποστηθίσει κανείς συγκεκριμένα πράγματα. Για κάποιον που ενδιαφέρεται αν υπάρχει και ένας καθηγητής με μεράκι (βλ. το ακριβώς αντίθετο απ' τον δικό μας ) μια χαρά δουλειά γίνεται.

Και μένα μ' αρέσει ο Καβάφης, αλλά κανείς όπως ο Λειβαδίτης.

Φέτος στο σχολείο όταν μας είπε ότι θα κάνουμε Λειβαδίτη και στο καπάκι λέει.. Καντάτα, εγώ κάπου εκεί τα είδα όλα, λέω δεν παίζει αυτό το πράγμα. Ήθελα να ξεφωνίσω από έκπληξη και ενθουσιασμό.

Βέβαια ήταν κάπως περίεργη η αίσθηση μετά να γράφω διαγώνισμα στο αγαπημένο μου ποίημα.

6auto to teleutaio pou les gia tin periergi ais8isi egw to exw viwsei se panelladikes pou egrapsa karywtaki sto agapimeno mou poiima (tin mikri asymfwnia eis a meizon me ton perifimo kyrio malakasi )

Aυτό νομίζω είναι ό,τι καλύτερο, να γράφεις στο αγαπημένο σου ποιήμα ή όχι;

Εξαρταται απο το τι πρεπει να γραψεις.Καθε ποιημα δινει κατι ξεχωριστο στον καθενα,εχει διαφορετικη σημασια αναλογα με την ερμηνεια που του δινεις.Αν για να παρεις καλο βαθμο,πρεπει να απαντησεις στις ερωτησεις με βαση τα οσα σου υπαγορευσε ως "σωστα" ο καθηγητης στην ταξη,δεν νομιζω να ειναι οτι καλυτερο.Το εχω περασει με τις "Θερμοπυλες" ,οπου επρεπε αναγκαστικα,εξαιτιας μιας αχαρακτηριστης φιλολογου, να γραψω πως το νοημα του ποιηματος ειναι "το χρεος απεναντι στην πατριδα".

Egw sympasxw me thn Koralia sto 8ema Leivadiths. M'aresei para poly! ("Ayto to asteri einai gia olous mas" for example ) opws kai h Dimoula! Epishs teleytaia diavasa to "Apospasmata enos my8ou" tou Stefanou Rozanh kai mou arese arketa.

Oso gia ton tropo pou ginetai to ma8hma ths logotexnias sta sxoleia symfwnw me ayta pou exoun pei oi perissoteroi. Syn to oti pisteyw oti pio poly apotrepei polla paidia ap to na asxolh8oun me th logotexnia genika giati th syndiazoun me ton tropo pou didasketai sto sxoleio kai xanoun thn oreksh na asxolh8oun parapanw. Egw eytyxws fetos epesa se foverh filologo sth logotexnia (genikhs paideias), kai kanoume to ma8hma opws 8a eprepe na ginetai kata th gnwmh mou. Syzhtame panw sto ka8e keimeno/poihma, leei o ka8enas thn apopsh tou, pws antilamvanetai to keimeno, ti synais8hmata tou vgazei kai den aporriptetai h gnwmh kanenos arkei na th dikaiologei. Einai h prwth xronia fetos pou vriksw to ma8hma ts logotexnias toso endiaferon. An k pisteyw pws ayto de mporei na ginei se ma8hma katey8hnshs oso meraki k dia8esh k an exei o ka8hghths na kanei ta paidia na ektimhsoun to keimeno k oxi na sixa8oun to ma8hma ap th stigmh pou prepei na proetoimasei ta paidia gia kapoia sygkekrimena pragmata pou 8a tous zhth8oun stis panellhnies.

^"Αυτό το αστέρι είναι για όλους μας" πρέπει να είναι απ' τα πιο όμορφα πράγματα που έχουν γραφτεί ποτέ..

---

Της Λευκής Μολφέση:

Γυναίκες

Υπάρχουν γυναίκες που φοράνε
την ομορφιά τους σαν πένθος,
γυναίκες φωτεινές και
σκιασμένες, διπλά δρεπάνια της
αψίδας,
με το παιδί ασάλευτο στα
σταυρωμένα χέρια.
Άλλες είναι χάρτινες, στοιχειά
νηπιαγωγείων,
άλλες πάλι, ζωγραφιές με
κιμωλία,
όρθια τα μαλλιά και μεγάλη
μαύρη τσάντα.
Υπάρχουν γυναίκες ακροκέραμα
ανάμεσα στις άλλες,
γυναίκες με το μακρύ λαιμό, το
χείλος της κανάτας,
άλλες που είναι ωδικά πτηνά κι
άλλες που είναι χήνες.
Υπάρχουν γυναίκες που τις
φωνάζει ο φονιάς
να βγάλουν τον θάνατο περίπατο
μες στ' αραιό το δάσος
Υπάρχουν γυναίκες που τις
φωνάζει το παιδί Μαμά
και αυτές δεν απαντανε...
Υπάρχουν γυναίκες που κάθε
τρίχα της κεφαλης τους
είναι κι ένας όρκος.
Είναι εκείνες που σέβονται το
όνομα τους
Κι οι άλλες που το εξευτελίζουν,
εκείνες που με τα χρόνια
βαραίνουν,
κι οι άλλες που ξεφτίζουν,
εκείνες που στέκουν στο κήπο
ρόδινες σαν τη μυγδαλιά,
εκείνες που άγρια χόρτα
γεμίζουν,
εκείνες που χάνουν το φως τους,
εκείνες που απ' τον καημό
λυγίζουν,
εκείνες που κλωτσαει ο θάνατος
από μικρά παιδιά.
Εκείνες που κλείνουν μια
τελευταία φορά το παράθυρο
και καθαρίζουν μια τελευταία
φορά το σπίτι
και ταΐζουν τον σκύλο μια
τελευταία φορά
και μας αφήνουν δίχως να
πουν λέξη,
έτσι σκληρά και μαγικά,
σαν το κερί που κρατάς στο χέρι
και σου σβήνει.

Ερωτήσεις ενός εργάτη που διαβάζει

Ποιος έχτισε τη Θήβα την επτάπυλη;
Στα βιβλία δε βρίσκεις παρά μόνο βασιλιάδων ονόματα.
Οι βασιλιάδες είχανε τις πέτρες κουβαλήσει;
Και τη Βαβυλώνα που την κατέστρεψαν
πολλές φορές,
ποιος, τόσο πολλές φορές την έχτισε πάλι;
Της χρυσόλαμπρης Λίμα οι οικοδόμοι,
σε ποια σπίτια κατοικούσαν;
Σε ποιο μέρος γύρισαν το βράδυ,
που το Σινικό τείχος έτοιμο ήταν,
οι χτίστες;

Η μεγάλη Ρώμη γεμάτη ήταν
από αψίδες θριάμβων.
Ποιοι τις είχανε υψώσει;
Πάνω σε ποιους θριάμβευσαν οι Καίσαρες;
Το ξακουστό Βυζάντιο είχε για τους
κατοίκους του παλάτια μόνο;
Ακόμη και στη μυθική Ατλαντίδα,
τη νυχτιά που καταποντιζόταν,
τους σκλάβους τούς φωνάζαν οι πνιγμένοι.

Ο νεαρός Αλέξανδρος κατέκτησε τις Ινδίες.
Μόνος αυτός;
Ο Καίσαρ τους Γαλάτες κατενίκησε.
Δεν είχε ουτ’ ένα μάγειρο μαζί του;

Ο Φίλιππος της Ισπανίας έκλαψε,
όταν ο στόλος του βυθίστηκε.
Δεν έκλαψε άλλος κανείς;
Ο Φρειδερίκος ο Β΄ νίκησε στον επταετή Πόλεμο.
Και ποιος άλλος νίκησε, εκτός από αυτόν;

Κάθε σελίδα και μια νίκη.
Ποιος ετοίμαζε τα επινίκεια φαγοπότια;

Κάθε δέκα χρόνια κι ένας μεγάλος άντρας.
Ποιος πλήρωνε τα έξοδά του;


Πόσα πολλά ιστορήματα!

Πόσα πολλά ερωτήματα!

Μπέρτολτ Μπρέχτ: Ερωτήσεις ενός εργάτη που διαβάζει», 1935, μετάφραση Μάριου Πλωρίτη.

Χαιρετώ όλους τους φίλους της ποίησης.
Διαβάστε Καρούζο.
Απο τους μεγαλύτερους Ελληνες ποιητές.
Απο ξένους εννοείται Edgar Allan Poe.
Το όνομα του Poe είναι απλά Ι Ε Ρ Ο !!
Ακόμη και ο Clive Barker και ο Stephen King έχουν ( σε κάποιο βαθμό ) βασιστεί σε αυτόν.
Αν οποιος / α τυχερή βρείτε '' Το Κοράκι '' στα αγγλικά , απλά μην το αφήσετε !!
Αυτά είχα να πω περί ποίησης.
Περιμένω συμφωνίες και διαφωνίες.
Να είστε καλά και καλή ανάγνωση.

Μπουν.