από Ktn Δευ Ιουλ 04, 2011 1:26 pm
Τα της τρίτης μέρας, όσο πιο περιεκτικά..
Viza. Δεν τους είχα ακούσει καθόλου, μου έκαναν αρκετή εντύπωση. Κάπου ανάμεσα στο χύμα gupsy-punk των Gogol Bordello και τον ήχο (κιθάρας και φωνητικών κατα βάση) των System of a Down, με πολύ κέφι και αρκετά ενδιαφέρουσες μελωδίες. Θα τσεκαριστούν σίγουρα.
Marky Ramone's Blitzkrieg. Ουσιαστικά tribute μπάντα των Ramones, με τη διαφορά ότι στα ντραμς βρίσκεται ο Marky Ramone και στα φωνητικά ο Michael Graves των Misfits. Κέφι, ποζερίλες, μέτριος ήχος, τραγούδια non-stop, ο κόσμος να γουστάρει, αλλά νταλα μεσημέρι η κατάσταση ήταν κομματάκι δύσκολη. Καληφάς και ιδανικό σάουντρακ για χοτ-ντογκ πάραυτα. :b
Τους Therapy τους έχασα γιατί αποφασίσαμε να κάτσουμε στη μεγάλη σκηνή για..
Monster Magnet! Το πρώτο στη σειρά των τριών συγκροτημάτων που με έκαναν να ξεκουνηθώ και να πάω Μαλακάσα. Μπάσιμο με Nod Scene και Tractor, με αρκετά καλό ήχο και τον Wyndorf να πατάει πολύ καλά. Στο σετ υπήρξαν δύο κομμάτια από τον τελευταίο δίσκο, τα οποία πέρασαν στα ψιλά, οι ελλείψεις αν και αναμενόμενες ήταν αρκετές, ενώ την παράσταση έκλεψε το κλείσιμο με τα Crop Circle - Powertrip - Space Lord (motherf*^&er!) σε σειρά. Ελπίζω και σε κανονική συναυλία.
Kyuss (Lives). Τους είχα δει και πριν από περίπου ένα μήνα στο Fuzz, oπότε ήξερα τι να περιμένω. Για πολλούς τα 3/4 των Kyuss δεν θεωρούνται συνέχεια της μπάντας, αλλά αυτό που κανείς δε μπορεί να αμφισβητήσει είναι ότι ακόμα και χωρίς τον Homme καταφέρνουν να βγάζουν απίστευτη ενέργεια. Ο Bjork τεράστια μορφή, ο Oliveri μια απ τα ίδια, ο Fevery άξιος αντικαταστάτης -όσο το δυνατόν- ενώ αυτή τη φορά ο Garcia ακουγόταν ακριβώς όσο έπρεπε. Πρακτικά ακούσαμε ακριβώς το σετ που παίζουν και στην υπόλοιπη περιοδεία, χωρίς το ενκορ, οπότε τα παράπονα είναι προφανή (Demon Cleaner ξανά και Green Machine).
Flogging Molly. Στο καπάκι από Kyuss, πίστευα/ ήλπιζα ότι στη μικρή σκηνή δε θα χε τόσο κόσμο, ώστε να μπορέσουμε να χωθούμε προς τα μπροστά. Αμ δε. Στα μουσικά, οι ιρλανδο-αμερικανοί μεγαλούργησαν απλά, δίνοντας πιθανότατα την καλύτερη εμφάνιση της ημέρας. Όρεξη από τη μπάντα και τον κόσμο, καλοδιαλεγμένο σετ, με έξυπνες εναλλαγές παλιών-καινούριων κομματιών, ήχος στα όρια του ιδανικού. Μόνο οι Guiness έλειπαν. Και χώρος για να γουστάρουμε με λίγη περισσότερη άνεση. Κορυφές τα Swagger, Drunken Lullabies, Float, Tobacco Island, If I ever Leave This World Alive και το κλείσιμο με What's Left of the Flag και Seven Deadly Sins. Απίστευτοι απλά.
Gogol Bordello. Μετά τους Molly, όσο κι αν το προσπάθησα δεν κατάφεραν να μου τραβήξουν την προσοχή στο ελάχιστο. Δεν είναι και τόσο του γουστου μου, οπότε no big deal. Ο κόσμος πάντως φαινόταν να το χαίρεται.
Prodigy. Δεν περίμενα κάτι το τρομερό για να είμαι ειλικρινής. Όχι τόσο γιατί δεν είναι του είδους μου, αλλά κυρίως γιατί δεν ήξερα πώς θα αποδώσουν live τον βασισμένο σε ηλεκτρονικά στοιχεία ήχο τους. Το ότι βγήκαν με ντραμς και κιθάρα με προδιέθεσε θετικά. Ηχητικά, τα samples και τα djιλίκια ήταν προφανώς μπροστά, αλλά τόσο η κιθάρα όσο και κάποια drum-breaks ακούγονταν καθαρά, δίνοντας πολλούς πόντους και δίνοντας στα κομμάτια έναν διαφορετικό αερα σε σχέση με τις στουντιο εκτελέσεις τους. Δε μπορώ να πω ότι μετά από αυτό το λαηβ τους λάτρεψα, αλλά ανέβηκαν αρκετά στην εκτίμισή μου. Τα Breathe, Omen, Voodoo People, Invaders, Smack υποψήφια για δυνατότερα σημεία, αλλά έχασαν από τo, ρεμιξαρισμένο με το Shut Your Mouth των Pain, Diesel Power. Μιλάμε για πολύ κάψιμο ε.
[πού να μην ήταν και περιεκτικά :b]
