Linkin Park

..συπμαθητικό κομματάκι, αλλά πολύ Coldplay μυρίζει. Το αλμπουμ κυκλοφορεί σε ένα μήνα από τώρα και το εξώφυλλό του μπορείτε να δείτε εδώ. Από διάφορες συνεντεύξεις έχουμε πιάσει ότι ως προς το ύφος ο δίσκος διαφέρει από εκείνο του Thousand Suns και θυμίζει περισσότερο εκείνο των πρώτων δίσκων τους, χωρίς όμως να έχει τον αντίστοιχο ήχο, και ότι θα είναι περισσότερο ηλεκτρονικό, παρά "metal". Θεωρητικά καλό ακούγεται, πρακτικά θα δείξει. Ελπίζω τουλάχιστον να μη θάψουν -πάλι- τις κιθάρες

Kala aytoi kathe toso kai ligaki vgazoyn album? Kai apo alloys perimenoume aiwnes?
Wraio to kommati alla proswpika den pisteyw pws tha einai tpt petyximeno san apotelesma! Kai exoyn dialeksei teleytaia mia moysiki kateythinsi poy me apwthei genika

Αν ένας δίσκος στα δύο χρόνια είναι κάθε λίγο και λιγάκι φωτιά να πέσει να μας κάψει :b

Πριν μερικές μέρες ανέβασαν το οφφισιαλ λυρικ βιντεο του Lies Greed Misery που παίζουν συχνά πυκνά στα τελευταία λαηβ τους. Δυνατό κομμάτι, με αρκετά ηλεκτρονικά στοιχεία και τον Shinoda να δίνει τα μισά περίπου φωνητικά. Κοινώς, χαρά μεγάλη. Μου φερε στο μυαλό κάτι από Bleed it Out, μάλλον λόγω διάρκειας και ύφους, αφού από άποψη ήχου καμία σχέση. Άντε να δούμε και το υπόλοιπο αλμπουμ τι θα λέει.

To Lies Greed Misery moy arese! Vasika moy aresan poly refrain kai stixoi.

Apo to kainoyrio ksexwrizw ta Castle of Glass, I'll Be Gone, Lost in the Echo kai Roads Untravelled.
Pros eklpiksi moy o diskos moy arese para poly. Kai ta In My Remains kai Powerless moy aresan idiaitera. Poly wraio apotelesma. Bravo, bravo

Gia to Living Things me ehei piasei mia latreia ton teleytaio kairo. Apo ta kalytera twn LP (Y) Nomizw kai to A Thousand Suns moy arese pio poly pleon.. ekei poy toys eiha ksehasei edelws.. Moy aresei ayth h death-supernatural-wow fash toys genikotera telika Ayto to black\electronic.

Μιας και το χα παραλείψει, ας πω κι εγώ μια γνώμη για το Living Things. Σα σύνολο, νομίζω ότι είναι τουλάχιστον ένα βήμα πάνω από το πιο "μπερδεμένο" Thousand Suns και άλλο ένα από το χλιαρό Minutes to Midnight.

Από ηχητικής άποψης μου έφερε αρκετά στο μυαλό αυτό που έλεγε ο Shinoda, ότι δηλαδή πλησιάζει προς τον παλιότερο ήχο της μπάντας, αλλά χωρίς τόσο έντονα τα "metal" στοιχεία. Έτσι μπορεί οι κιθάρες να επιστρέφουν, αλλά ποσοτικά ακούγονται περίπου ισόποσες με τα μπλιμπλικια. Αντίστοιχα, οι δομές των κομματιών, σε αρκετά σημεία φέρνουν στο μυαλό κατάστασεις Meteora, όμως η προσέγγισή τους είναι όσο διαφορετική πρέπει για να μην ακούγονται ως κόπιες.

Για το ύφος του δίσκου και την αναλογία κιθαρων/ ηλεκτρονικών στοιχείων δε μπορώ να βρω καλύτερο παράδειγμα από το Lost in the Echo. Πιθανότατα το δυνατότερο κομμάτι που έχουν γράψει εδώ και τρεις δίσκους, με χτυπητή μελωδία, τον Shinoda να ραπαρει και ρεφραιν που σου καρφώνεται με τη μια. Και για κερασάκι τον Bennington να βγάζει τα εσώψυχά του. Το In My Remains από την άλλη χαμηλώνει κάπως τις ταχύτητες και το όλο στήσιμο από την εισαγωγή μέχρι τα δεύτερα φωνητικά προς το τέλος μου φέρνει τόσο πολύ Meteora στο μυαλό, που ακόμα δεν ξέρω αν είναι καλό ή κακό.

Για τα Burn it Down και Lies Greed Misery τα χαμε πει, όμορφα κομμάτια, ενδεικτικά του πού θέλουν να πάνε τον ήχο τους. Αντίστοιχα όμορφα συνεχίζει και το I'll Be Gone, χωρίς να εντυπωσιάζει ιδιαίτερα, κάτι που κάνει με μεγάλη άνεση το Castle of Glass. Σχεδόν μπαλλάντα, με τις εναλλαγές στα φωνητικά να δίνουν ρέστα και μια εντυπωσιακή το λιγότερο ατμόσφαιρα. Αν μου λεγαν πριν από 5-6 χρόνια ότι αυτό θα είναι κομμάτι τον LP θα ριχνα φάσκελα, αλλά τι να πεις. Αλλάζει ο άνθρωπος.

Το Victimized ανεβάζει απότομα τις ταχύτητες και τα καταφέρνει μια χαρά (λατρεία η live version με πέρασμα από QWERTY), ενώ το Roads Untraveled μου φερε στο μυαλό Thousand Suns και είναι κι αυτό από τα πιο ταξιδιάρικα που χουν γράψει. Υπέροχο. Στη συνέχεια υπάρχει το Skin to Bone που πατάει πολύ στα μπλιμπλικια, αλλά με την καλύτερη έννοια, το Until it Breaks που είναι μια άτυπη αναφορά στους Fort Minor, με τα φωνητικά του Delson προς το τέλος να δένουν αρκετά ωραία, ενώ το Powerless κλείνει όμορφα τον δίσκο και κερδίζει αρκετούς πόντους από την σχεδόν-post εισαγωγή.

Είναι δεδομένο ότι πλέον οι LP είναι από τις μεγαλύτερες μπάντες στον ροκ ήχο και προφανώς μεγαλεία τύπου Meteora ή Hybrid Theory δεν περιμένω από αυτούς. Μεγάλωσαν, ωρίμασαν, δε θα βγαζε πλέον κανένα νόημα να γράψουν ένα νέο Points of Authority ή ένα Figure.09.pt2. Πάντως το Living Things ανέβηκε εύκολα στο βάθρο και τους επιστρέφει σε μια θέση που μπορεί να μην είχαν χάσει, αλλά την είχαν αφήσει οικειοθελώς.