Ας γράψω κι εγώ τις ταπεινές εντυπώσεις μου.
Anteroom of death: Έχω πάθει την πλάκα της ζωής μου, πραγματικά. Μιλάμε για κομματάρα. Λατρεύω την εισαγωγή, την μελωδία, τα όργανα, το hammond, τα έγχορδα, τα φωνητικά.. άψογοι και οι Van Canto!! Απ' τα πιο θεατρικά τραγούδια που υπάρχουν και δεν είναι μέρος μιούζικαλ ή κάτι τέτοιο..
Όντως θυμίζει και Bohemian Rhapsody ώρες ώρες...
SafeInsideMyself έγραψε:episis osoi akoune emilie autumn 8a h8ela na mou poune an eixa dikio pou gia kapoio logo to olo style tou kommatiou mou 8umise polu emilie fasi...(an e3eresoume xwrodies kai operika)
Συμφωνώ απόλυτα. Ειδικά η εισαγωγή και το hammond και τα βιολιά και πόσο τρελό είναι μου θυμίζει πολύ.. και μετά κυρίως στα κουπλέ.. Αν άκουγα δηλαδή μόνο μελωδία θα το έκανα πολύ περισσότερο για EA παρά Tarja.
Είναι μια πολύ μεγάλη και πολύ ευχάριστη έκπληξη που ακούω αυτό το κομμάτι σ' αυτό το album μ' αυτήν την φωνάρα. Το έχω λατρέψει.
Welcome to the anteroom of death...!! alalalaUntil my last breath: Είναι απ' τα κομμάτια που στο πρώτο άκουσμα μου φάνηκε αρκετά καλό, αλλά δεν με άφησε και με το στόμα ανοιχτό. Όσο περισσότερο το ακούω τόσο περισσότερο μου αρέσει και πιστεύω ότι το αδίκησα και εξελίσσεται σε επικίνδυνο κόλλημα. Έχει πολύ πιασάρικη μελωδία που σου κολλάει. Επίσης μ' αρέσουν πολύ οι ηλεκτρικές που ακούγονται ανά διαστήματα.. ωραία σόλο!
I feel immortal: Είναι απ'τα τραγούδια "έρωτας στο πρώτο άκουσμα".
Μπορεί να μην είναι δυνατό ή να μην έχει καμιά ιδιαίτερα περίπλοκη μελωδία, φωνητικά ή οτιδήποτε, παρ' όλα αυτά μπορώ να πω ότι έχει μπει κατευθείαν μέσα μου και δεν χορταίνω να το ακούω. Είναι τόσο όμορφο, τόσο γλυκό και τόσο συναισθηματικό.
Μ' αρέσουν πολύ οι στίχοι..
In for a kill: Εδώ κι αν έχουν να φύγουν κεφάλια και να ξελαρυγγιαστούν λαιμοί live με το που μπει.
Α Ρ Ι Σ Τ Ο Υ Ρ Γ Η Μ Α.-
Ουσιαστικά είναι σχεδόν το πρώτο τραγούδι που ακούσαμε απ' το album και το έχω λατρέψει εδώ και μήνες, ξανά και ξανά στο repeat, το αρχικό σοκ και η αρχική λατρεία δεν νομίζω πως έχουν περάσει. Ακόμα με ανατριχιάζει και δεν με κουράζει σε σημείο που το ακούω μέχρι σε βαθμό αηδίας. Έχω λατρέψει την μελωδία, τον τρόπο που τραγουδάει, τα πάντα..
Nothing can shine left in the dark, far from their eyes, under black water.. There is no halo, only the hunger... YOU'RE IN FOR A KILL!!Είναι δύσκολο να διαλέξω 1, αλλά αυτό ίσως είναι το αγαπημένο μου τραγούδι του album.. ίσως όχι ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ αγαπημένο, αλλά αναμφισβήτητα απ' τα πιο αγαπημένα μου απ' τον δίσκο, απ' τα πιο αγαπημένα μου της Tarja κι απ' τα πιο αγαπημένα μου ever θεωρώ.
Underneath: Μία πάρα πάρα πολύ όμορφη συναισθηματική μπαλάντα στην οποία με μαγεύει όχι μόνο ο γλυκός τρόπος με τον οποίο τραγουδάει, αλλά κυρίως και οι ίδιοι οι στίχοι..
Πολύ πολύ όμορφο τραγούδι..
Little Lies: Και αφού σε έχει αιχμαλωτίσει με το γλυκύτατο Underneath και έχεις γαληνέψει, περνάει στο Little Lies..δυναμικά!
Επίσης απ' τα αγαπημένα μου κομμάτια (και με αγαπημένους στίχους), με τρελό ρυθμό που μ' αρέσει πάρα πολύ.. κι εκεί που δεν το περιμένεις σου σκάει και την χορωδία και μένεις με το στόμα να χάσκει. Απ' τα σημεία που μ' αρέσει περισσότερο είναι όταν λέει
"Little lies.. little lies" και έχει και το distortion.
Rivers of lust: Μπορώ να πω πάλι απ' τα αγαπημένα μου τραγούδια; Κυρίως λόγω στίχων. Είναι κάτι που δεν περίμενα απ' αυτό το album. Στίχοι-μαχαίρια. Ξεκινώντας το τραγούδι αναρωτιόμουν κατά πόσο ταιριάζει αυτή η ερμηνεία μ' αυτούς τους στίχους.. στην συνέχεια με έσπασε συναισθηματικά εντελώς και έμεινα προσπαθώντας να συγκρατήσω δάκρυα... άσχημα υπέροχο.. Έχει ανέβει πολλά σκαλιά ακόμα μέσα μου σε εκτίμηση για αυτό και μόνο το τραγούδι.
Dark Star: Μια omg moment. Στο sample δεν μου είχε τραβήξει και τόσο την προσοχή. Ολόκληρο.... :
Ο συνδυασμός του τούρικου ψαλμού με αυτό το εντελώς ανατολίτικο ρυθμό, το βιολί (ή τσέλο;.. whatever..
), τα οπερατικά φωνητικά και τα πιο brutal φωνητικά (π.χ. στο τέλος!!) όσο παράξενο κι αν ακούγεται αλλά ήταν φοβερός συνδυασμός!! Και ναι επίσης πολύ ωραίοι στίχοι!
Falling Awake: Έχω μπερδευτεί με το ποιος παίζει πού λίγο..
-τελικά ο Satriani είναι στο album;- αλλά όποιος κι αν είναι η κιθάρα τα σπάει! Πολύ δυνατό τραγούδι και επίσης επικίνδυνα κολλητικό.
The archive of lost dreams: Πιο σκοτεινή μπαλάντα, πιο απαισιόδοξη, πιο.. για να κόψεις φλέβα βρε παιδί μου.
Δημιουργεί όμορφες εικόνες όμως και έχει χαρακτήρα. Και νομίζω ότι συμπληρώνει με το δικό της στίγμα το
What lies beneath.. και κλείνει αλλάζοντας κλίμα..
Πιάνο και φωνητικά.
Crimson Deep: Εντυπωσιακότατο και με βαθύ κ' γεμάτο ήχο.. Σαν να σε στοιχειώνει με τον τρόπο του. Χωρίς πολλές σκέψεις I love it.. Παραμύθι μου θυμίζει. Θα το έβαζα νομίζω στις πρώτες θέσεις..
We are: Δεν ξέρω τι είναι αυτό που ξεχωρίζω ακριβώς στο We are, αλλά μ' αρέσει πολύ. Όταν αλλάζει κάπως η μελωδία γύρω στο 1:20 μου φέρνει θάλασσα στο μυαλό..
Όλα τα λεφτά είναι όμως νομίζω οι κιθάρες αρκετά πιο μετά και οι κορώνες!
Naiad: OK, εδώ είμαστε!! Το αγαπώ, το αγαπώ, το αγαπώ..
Δεν μπορώ να καταλάβω ακριβώς γιατί κατέληξε b-side, αλλά το αγαπώ! Είναι εκπληκτική μπαλάντα, υπέροχη.. ευτυχώς που μπορέσαμε να την ακούσουμε ολόκληρη. Τι ωραία εισαγωγή; Και τι ωραίοι στίχοι;; Αλλά κυρίως το λατρεύω όταν μπαίνει στο ρεφρέν..
"What lies beneath, beyond the ocean's door... Tranquil is the kiss of the azure rising deep, sleeping ever more.. Naiad's mystery...what lies beneath..." afedikoxalarwse6178 έγραψε:Το Naiad μαγευτικό. Ειδικά στις στιγμές που λέει Naiad's mystery είναι σα να τραγουδάνε όντως νύμφες.
Still of the night: Ίσως είναι το αγαπημένο μου cover που έχει κάνει.. Δεν ξέρω. Θεωρώ ότι έχει κάνει μία πολύ καλή δουλειά σε κάθε επίπεδο. Κατα-ευχαριστιέμαι να το ακούω!
Συνολικά θεωρώ ότι είναι ένα καταπληκτικό album με όλη τη σημασία της λέξης! Από άποψη υπέροχων φωνητικών, υπέροχων μελωδιών, υπέροχων στίχων και συνεργασιών. Οι προσδοκίες είχαν ανέβει πολύ και για μένα τις εκπλήρωσε και με το παραπάνω. Μου αρέσει πάρα πολύ το όλο concept του "What lies beneath", ως ιδέα για να δουλέψει γύρω από αυτήν δεν ξέρω αν θα καταφέρει να με αγγίξει ξανά τόσο. Ελπίζω να με εκπλήξει!
Ανυπομονώ να το πιάσω στα χέρια μου και να το ξεφυλλίσω.