Fallen angel έγραψε:Όντως..τι χάρη! Και μ' αρέσει που φωνάζει (η σκηνοθέτης?) That is amazing, that is amazing, that is amazing, amazing...!
Χαχαχα, ναι!! Θεικό, απλά! Και με την ευκαιρία, επίσημα, το clip κυκλοφορεί αύριο! Άντε να δούμε!
^ Ο δίσκος δεν έχει κυκλοφορήσει ακόμα.. ούτε έχει διαρρεύσει πουθενά απ' όσο ξέρω. Αν πάλι αναφέρεσαι στο κομμάτι, αυτό μεσα σε 20 δεύτερα και μια αναζήτηση στο google το βρίσκεις, δεν είναι τίποτα.
Παίζει να είναι και το καλύτερο clip τους.. υπέροχο. Με το concept έχω ακόμα ένα ζήτημα, αλλά whatever, μικρό το πρόβλημα. Το αποτέλεσμα είναι απλά τέλειο.
Και μετά κι από αυτό, μπορώ να δηλώσω με βεβαιότητα ότι ο Perttu μεγάλο ποζέρι. Όχι ότι αυτό με χαλάει στο ελάχιστο, αλλά για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους...
Πόσο το γουστάρω όταν ένας δίσκος καταφέρνει να με λιώσει, ενώ στην ουσία δεν έχει κάτι που δεν είχα ξανακούσει...
..και πόσο γουστάρω ένας δίσκος να έχει προσεγμένο περιτύλιγμα. To Seventh Symphony έχει τέλειο εξώφυλλο, σκληρό digipak - όχι αστεία, προσεγμένο booklet και πανέμορφο artwork. Για τέτοιο πακέτο, ναι, δε θα ντραπώ να δώσω εικοσάευρο.
Στα καθαρά μουσικά τώρα.. οι Apocalyptica δεν αλλάζουν ριζικά τον ήχο τους, ούτε ξεφεύγουν απ' το "heavy metal με τσέλα" που παίζουν στα τελευταία 4 albums τους. Απλά θυμούνται και μας θυμίζουν ότι ο ευρωπαικός ήχος τους πάει καλύτερα απ' τον αμερικάνικο. Οι συνθέσεις είναι περισσότερο σκοτεινές από εκείνες του Worlds Collide, θυμίζοντας κάτι από το ομότιτλο ή και ακόμα πιο πίσω.
Τα δυνατά τσέλα, οι παραμορφώσεις, το παρανοικό distortion και τα thrashαριστά ντραμς είναι φυσικά παρόντα, αλλά οι δομές των κομματιών είναι πιο πολύπλοκες απ' ότι παλιότερα, με περάσματα και γυρίσματα που δεν συνήθιζαν. Ειδικά στα οργανικά κομμάτια φαίνεται πολύ έντονα αυτό. Χαρακτηριστικότερο παραδειγμα, το εισαγωγικό Gates of Manala. Ακόμα και στα πιο straight-forward, γρήγορα σημεία, το ύφος δε θυμίζει σχεδόν καθόλου το κοντινο παρελθόν της μπάντας. Τα πιο "ανάλαφρα" κομμάτια δεν λείπουν φυσικά, με τα End of Me -που τρωει λιώσιμο από τότε που βγήκε- και Broken Pieces -με τα πολύ όμορφα φωνητικά της Lacey Mosley των Flyleaf- να ξεχωρίζουν από το χιλιόμετρο, ενώ από κοντά ακολουθεί και το Not Strong Enough.
Η συνεργασία με τον Lombardo -στο 2010- για μια ακόμα φορά δίνει εξαιρετικό αποτέλεσμα, ενώ το On Rooftop with Quasimodo εκτός από τον ευφάνταστο τίτλο, έχει και αρκετές υπέροχες μελωδίες. Το τέταρτο και τελευταίο κομμάτι με φωνητικά είναι το Bring them to Light, στο οποίο συμμετέχει ο Joe Duplantier των Gojira. Ήταν από τα μεγάλα μου ερωτηματικά -με την καλή έννοια :b- για το album, και το αποτέλεσμα δε με διέψευσε. Από τα πιο ενδιαφέροντα κομμάτια του δίσκου, αντισυμβατικό ως εκεί που δεν πάει, μου θυμίζει κάτι από Reflections. Έχω την υποψία ότι το instrumental του πρέπει να σπάει τα πάντα. Όχι ότι με τα φωνητικά πάει πίσω, αλλά λέμε.
To κλείσιμο του δίσκου με τα Sacra, Rage of Poseidon και Shadow of Venus είναι απλά το κερασάκι στην τούρτα. Μακράν το καλύτερο που μπορούσαν να βάλουν και άνετα πάνω από τα αντίστοιχα των πρώτων 6 δίσκων. Το ..Poseidon παίζει να είναι και από τα καλύτερα που έχουν γράψει γενικά. Μιλάμε για πραγματικό έπος.
Και για τέλος, έτσι για να ξεφύγουμε εντελώς.. beautiful, δια χειρός Perttu.
Clip για το Broken Pieces με την Lacey Mosley των Flyleaf..
Θεωρητικά συνεχίζει το "στόρι" του προηγούμενου, αλλά προσωπικά δεν μπορώ να πιάσω τη σύνδεση. Ούτε και το κονσεπτ του βασικά. Στη φάση που πετάγονται οι κοπελιές με τα τσέλα μου θύμισε ένα κάτι από Don't Care, στο εντελώς άσχετο. :b
Καθαρά σαν εικόνα είναι πάρα πολύ όμορφο και καλόγουστο.. όπως και στο End of Me, του οποίου ουσιαστικά και οπτικά είναι συνέχεια, μου άρεσαν η ατμόσφαιρα, το ύφος και τα χρώματά του. Τα τελευταία 20 δευτερόλεπτα είναι άψογα, με όλη τη σημασία της λέξης.
oxi den 8a dw kanena video akoma... prwta 8elw na katebei to album egw pou lete den paizei na klinw oute mina apo tote pou arxisa na akouw apocalyptica... 3ekinisa me to not stronge enough opou eipa... POU POREUOME8AAAAAAAA? trelo kolima... bariomouna omws na psa3w ki alla anw kata tixei epese sta xeria mou to I don't care... ti na pw? oti me ka8ilose? me kane na 8umi8w ola ta "asxima" pou exw zisei... oti me kane na niwsw ola ta sines8hmata pou uparxoun mazemena... re fraaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaak katebazw twra 2 album... siga siga kai ta upolipa (exw ena mikro 8ema me tin mnimi gia auto siga siga )
Βασικά τους στίχους στα κομμάτια των Apocalytpica τις περισσότερες φορές τους βρίσκω κάπως "λίγους", πλην ελαχίστων εξαιρέσεων (Hope vol.2, Not Jesus). Όχι ότι είναι κακοί ή κάτι, απλά δε με κάνουν κλικ. Αλλά απ' την άλλη, συνήθως μου αρέσουν τόσο σα σύνολο, που δεν δίνω σημασία. Λεπτομέρειες. :b
OOO... akusa kai egw to "End Of Me" kai mu arese polu! autn tn disco 8a tn akusw. to agapimeno mu omws ine SOS anything but love me tn cristina scabbia genika san synolo fenetai kalo sygrothma alla dn mu aresei pu dn exun kapion tragudisth kai pernun diaspartus kai oti ta perissotera tragudia ts ine instrumental....
nai, kai emena mu aresun merika apo ta instrumental ts... apla kai egw ta perissotera ta varieme to sacra pragmati ine telio opws kai to "Beautiful" Episis mu aresun POLU ta "Bring Them To Light" kai "Not Strong Enough" kai fysika to "End Of Me" alla agapimen mu to not strong enough to "Broken Pieces" itan kalo! alla se kapia shmeia dn m aresei h fwnh ths Lacey, alla kl ine twra kommatia opws "On The Rooftop With Quasimod" kai "At The Gates Of Manala" dn mu aresan ka8olu
Για να λέμε την αλήθεια, η ομορφιά των Apocalytpica είναι στα οργανικά. Καλά τα ντουέτα και τα χιτάκια, δε λέω, και απαραίτητα για να πάρουν και καθόλου airplay. Αλλά η μαγκιά τους φαίνεται όταν σε ένα κομμάτι συνδυάζουν την κλασική μουσική με το metal, όταν καταφέρνουν και κάνουν ένα κλασικό όργανο όπως το τσέλο να ακούγεται στα όριά του.
Και την επόμενη φορά που θα πει κανεις κουβέντα για το Gates of Manala, τον παραπέμπω στο γύρισμα που βαράει στο 2.45 -εκεί, λίγο πριν τη thrashίλα και το blastbeat- και τον αφορίζω επι τόπου. :b
Ktn έγραψε: Και την επόμενη φορά που θα πει κανεις κουβέντα για το Gates of Manala, τον παραπέμπω στο γύρισμα που βαράει στο 2.45 -εκεί, λίγο πριν τη thrashίλα και το blastbeat- και τον αφορίζω επι τόπου. :b
epitelous dixneis ton pragmatiko sou eauto
btw logo ton apocalyptika mou mpike h treli idea na paw na ma8w tselo anti gia drums
Πριν μερικές μέρες το πήρα και μου άρεσε πολύ . Και τα "hitακια" είναι πολύ ωραία ιδίως όμως τα instrumental κομμάτια είναι πολύ καλά. Μπορείς να ακούσεις όλο το CD από την αρχή ως το τέλος άνετα. Και οι ενναλάγες μεταξύ "ορχηστρικού" και κομματιού με φωνητικά έιναι πολύ καλές. Εγώ που τους είχα για tribute Metallica (ξέρω έχω μείνει πολύ πίσω ) συγκρότημα ξετρελλάθηκα, πολύ καλό CD.
nomiza oti kykloforise 
trelo kolima... bariomouna omws na psa3w ki alla 
me tn cristina scabbia 
twra kommatia opws "On The Rooftop With Quasimod" kai "At The Gates Of Manala" dn mu aresan ka8olu
