(συνέχεια από το Apocalyptica part 
)
...διαψεύσθηκα οικτρά. Πραγματικά, σε πιο ολοκληρωμένη συναυλία δεν παίζει να έχω βρεθεί.
Σκηνή -ναι, είχε και την άγκυρα
, setlist, guest εμφανίσεις, ήχος (νομίζω ο καλύτερος που έχω ακούσει σε live) και τόσα ακόμα 'μικρά πραγματα' που δεν μπορώ να συμπεριλάβω, αλλά έφτιαχναν μια μαγική ατμόσφαιρα. Δηλαδή αν αυτό που είχα δει πριν 1μιση χρόνο στην Αθήνα θεωρείται live ... πραγματικά, αυτή τη φορά είδα κάτι εντελώς διαφορετικό.
Αν και η συνολική αναμονή ήταν τουλάχιστον κουραστική, από τη φάση που χαμήλωσαν τα φώτα και άρχισε να ακούγεται η εισαγωγή -και τι εισαγωγή, φαινόταν ότι η δουλειά θα πήγαινε καλά. Μόνο που δεν μπορούσα να φανταστώ πόσο καλά. Πραγματικά το ότι ο Troy Donockley θα συμμετάσχει στο επόμενο album των Nightwish, μόνο χαρα μπορεί να μου δίνει. Seven Days..., φωτιές, κακό, ήχος κρύσταλλο και ο Marco προς μεγάλη μου χαρά να πατάει πάρα πολύ καλά, κάτι που φάνηκε ακόμα περισσότερο στο Everdream. Το Wishmaster για μένα ήταν το πιο αδύναμο σημείο του live, αν κι εκεί η ενορχήστρωση ήταν πολύ καλή και -φυσικά- ήταν από τα ρεφραίν που δεν μπορούσα ν' ακούσω Anette γιατί έπρεπε να το φωνάζω.
Το Romanticide -από τα κομμάτια που ήθελα να ακούσω- ηταν ακριβώς όπως το περίμενα, μια σωστή επανεκτέλεση του original, με τον Emppu να ζωγραφίζει ως συνήθως. Για το Amaranth, όπως και για το Nemo αργότερα, αρκεί να φανταστείτε μια γεμάτη Hartwall να τραγουδάει εν χορώ το ρεφραιν. Η ενορχήστρωση του Siren ηταν από τις μεγάλες μου εκπλήξεις, αφού το βιολί έδινε πάααρα πολύ, και ταίριαζε άψογα με το υπόλοιπο concept. Α, κι ένα από τα 3 φάλτσα της Anette που έπιασα ήταν εδώ.
While Your Lips... κι επιτέλους πήραμε ανάσα, αν και πάλι, σου έβγαινε μια τάση να τραγουδήσεις... anathema σε Marco, πόσο φωνάρα παίζει να 'χεις? Poet... Απλά respect. Η εισαγωγή με τα φώτα απλά να γυρίζουν, το ρεφραίν, τα γυρίσματα, η εικόνα με τα μέλη να κοιτούν κάτω στο outro, ό,τι και να πω δεν μπορεί να περιγράψει την όλη κατάσταση. Sahara και Dark Chest, άλλα δύο από τα απωθημένα μου, με τα 'hey-hey' να πωρώνουν, αλλά και να μου χαλάνε κάπως τα solo.
Και κάπου εδώ πέφτει το τρίπτυχο 'Islander - Walking In The Air - Last Of The Wilds' που ήταν ίσως το δυνατότερο σημείο της συναυλίας. Στο πρώτο, η ατμόσφαιρα άρχισε να πλησιάζει επικίνδυνα ταβάνι (της Hartwall, που ξέρετε πόσο ψηλό είναι), με τις φωτιές να σιγοκαίνε στη σκηνή, τους αναπτήρες στα δύο διαζώματα αναμμένους και τον Marco να δινει ρέστα. Στο δεύτερο, άρχισε να αγγίζει, με τη Anette να είναι ά-ψ-ο-γ-η, τις ακουστικές να δένουν πολύ καλά, τα πνευστά να δίνουν έναν folk αέρα που δεν περίμενα και το "χιόνι" να πέφτει... just a kind of magic. 
Στο καπάκι, Last Of The Wilds, κι εγώ να τρελαίνομαι... τα riff, το solo, τα γεμίσματα του Jukka ... τα πάντα όλα. Και πριν προλάβουμε να συνέλθουμε, Meadows Of Heaven ... γιατί καλοί μου Nightwish το λέτε για πρώτη φορά live? Η Anette να πατάει άψογα, το solo μετά τη μέση με τον Emppu να κάθεται πίσω απ' την άγκυρα και νερά να πέφτουν από ψηλά...
Encore, με Ghost Love Score και Wish I Had An Angel. Δεν πα τα φωνητικά να μην είναι οπερατικά, δεν πα να τα έχουμε φτύσει τα κομμάτια αυτά τα έσπαγαν, τα σπάνε και θα τα σπάνε, ειδικά όταν τα ακούς από αυτούς που τα έγραψαν. Τόσο απλά.
Αν έλειπε ένα πράγμα, αυτό πρέπει να ήταν το Escapist από το encore.
Αυτό, και το μπουκάλι με το νερό που έπρεπε να είχα πάρει μαζί μου, γιατί σε κάποιες φάσεις ένιωθα να αφυδατώνομαι.
Από τις συναυλίες που εύχεσαι να κυκλοφορήσει σε dvd, όχι για να λες ότι "χαχα, κοίτα, εκεί είμαι εγώ", αλλά γιατί πραγματικά το άξιζε από την αρχή ως το τέλος. Από μόνη της η συναυλία άξιζε τον κόπο να ξεκουνηθείς και να πας προς βορρά μεριά... από μόνη της.
Kiitos Nightwish!
Edit: (btw, αλλού kiitos δε λέω, γιατί θα φάω πέτρες :p)
Και μερικά άσχετα που μου ήρθαν, έτσι απλά καθώς ξαναδιάβαζα:
Δηλαδή οι Epica και οι Within τα πετάνε δυο-δυο τα live, γιατί όχι και οι Nightwish?
Όχι βέβαια ότι είναι και σίγουρο ότι θα το κυκλοφορήσουν ή ότι θα μου άρεσε κάτι τέτοιο, αλλά λέω εγώ τώρα.
)...διαψεύσθηκα οικτρά. Πραγματικά, σε πιο ολοκληρωμένη συναυλία δεν παίζει να έχω βρεθεί.
Σκηνή -ναι, είχε και την άγκυρα
, setlist, guest εμφανίσεις, ήχος (νομίζω ο καλύτερος που έχω ακούσει σε live) και τόσα ακόμα 'μικρά πραγματα' που δεν μπορώ να συμπεριλάβω, αλλά έφτιαχναν μια μαγική ατμόσφαιρα. Δηλαδή αν αυτό που είχα δει πριν 1μιση χρόνο στην Αθήνα θεωρείται live ... πραγματικά, αυτή τη φορά είδα κάτι εντελώς διαφορετικό.Αν και η συνολική αναμονή ήταν τουλάχιστον κουραστική, από τη φάση που χαμήλωσαν τα φώτα και άρχισε να ακούγεται η εισαγωγή -και τι εισαγωγή, φαινόταν ότι η δουλειά θα πήγαινε καλά. Μόνο που δεν μπορούσα να φανταστώ πόσο καλά. Πραγματικά το ότι ο Troy Donockley θα συμμετάσχει στο επόμενο album των Nightwish, μόνο χαρα μπορεί να μου δίνει. Seven Days..., φωτιές, κακό, ήχος κρύσταλλο και ο Marco προς μεγάλη μου χαρά να πατάει πάρα πολύ καλά, κάτι που φάνηκε ακόμα περισσότερο στο Everdream. Το Wishmaster για μένα ήταν το πιο αδύναμο σημείο του live, αν κι εκεί η ενορχήστρωση ήταν πολύ καλή και -φυσικά- ήταν από τα ρεφραίν που δεν μπορούσα ν' ακούσω Anette γιατί έπρεπε να το φωνάζω.
Το Romanticide -από τα κομμάτια που ήθελα να ακούσω- ηταν ακριβώς όπως το περίμενα, μια σωστή επανεκτέλεση του original, με τον Emppu να ζωγραφίζει ως συνήθως. Για το Amaranth, όπως και για το Nemo αργότερα, αρκεί να φανταστείτε μια γεμάτη Hartwall να τραγουδάει εν χορώ το ρεφραιν. Η ενορχήστρωση του Siren ηταν από τις μεγάλες μου εκπλήξεις, αφού το βιολί έδινε πάααρα πολύ, και ταίριαζε άψογα με το υπόλοιπο concept. Α, κι ένα από τα 3 φάλτσα της Anette που έπιασα ήταν εδώ.
While Your Lips... κι επιτέλους πήραμε ανάσα, αν και πάλι, σου έβγαινε μια τάση να τραγουδήσεις... anathema σε Marco, πόσο φωνάρα παίζει να 'χεις? Poet... Απλά respect. Η εισαγωγή με τα φώτα απλά να γυρίζουν, το ρεφραίν, τα γυρίσματα, η εικόνα με τα μέλη να κοιτούν κάτω στο outro, ό,τι και να πω δεν μπορεί να περιγράψει την όλη κατάσταση. Sahara και Dark Chest, άλλα δύο από τα απωθημένα μου, με τα 'hey-hey' να πωρώνουν, αλλά και να μου χαλάνε κάπως τα solo.
Και κάπου εδώ πέφτει το τρίπτυχο 'Islander - Walking In The Air - Last Of The Wilds' που ήταν ίσως το δυνατότερο σημείο της συναυλίας. Στο πρώτο, η ατμόσφαιρα άρχισε να πλησιάζει επικίνδυνα ταβάνι (της Hartwall, που ξέρετε πόσο ψηλό είναι
), με τις φωτιές να σιγοκαίνε στη σκηνή, τους αναπτήρες στα δύο διαζώματα αναμμένους και τον Marco να δινει ρέστα. Στο δεύτερο, άρχισε να αγγίζει, με τη Anette να είναι ά-ψ-ο-γ-η, τις ακουστικές να δένουν πολύ καλά, τα πνευστά να δίνουν έναν folk αέρα που δεν περίμενα και το "χιόνι" να πέφτει... just a kind of magic. Στο καπάκι, Last Of The Wilds, κι εγώ να τρελαίνομαι... τα riff, το solo, τα γεμίσματα του Jukka ... τα πάντα όλα. Και πριν προλάβουμε να συνέλθουμε, Meadows Of Heaven ... γιατί καλοί μου Nightwish το λέτε για πρώτη φορά live? Η Anette να πατάει άψογα, το solo μετά τη μέση με τον Emppu να κάθεται πίσω απ' την άγκυρα και νερά να πέφτουν από ψηλά...Encore, με Ghost Love Score και Wish I Had An Angel. Δεν πα τα φωνητικά να μην είναι οπερατικά, δεν πα να τα έχουμε φτύσει τα κομμάτια αυτά τα έσπαγαν, τα σπάνε και θα τα σπάνε, ειδικά όταν τα ακούς από αυτούς που τα έγραψαν. Τόσο απλά.
Αν έλειπε ένα πράγμα, αυτό πρέπει να ήταν το Escapist από το encore.
Αυτό, και το μπουκάλι με το νερό που έπρεπε να είχα πάρει μαζί μου, γιατί σε κάποιες φάσεις ένιωθα να αφυδατώνομαι.
Από τις συναυλίες που εύχεσαι να κυκλοφορήσει σε dvd, όχι για να λες ότι "χαχα, κοίτα, εκεί είμαι εγώ", αλλά γιατί πραγματικά το άξιζε από την αρχή ως το τέλος. Από μόνη της η συναυλία άξιζε τον κόπο να ξεκουνηθείς και να πας προς βορρά μεριά... από μόνη της.
Kiitos Nightwish!
Edit: (btw, αλλού kiitos δε λέω, γιατί θα φάω πέτρες :p)
Και μερικά άσχετα που μου ήρθαν, έτσι απλά καθώς ξαναδιάβαζα:
Apparently ήταν 8. Μια χαρά αριθμός μου φαίνεται, σε ενα setlist των 16 ουσιαστικά κομματιών. Αν και επιμένω ότι έπρεπε να πουν κι άλλα 2 τουλάχιστον: For The Heart... και Escapist.evanescencespko έγραψε:Kai WTF(??) mono 6 kommatia apo to DPP?
Γιατί είναι πρώτο όνομα της Nuclear και γιατί το Made in Hong Kong στην ουσία ήταν live cd και όχι dvd...SharonManiac έγραψε:Vasika exoun bgalei prosfata to MADE IN HONG KONG AND IN VARIOUS OTHER PLACES...
Giati na bgaloun ki allo DVD?
Δηλαδή οι Epica και οι Within τα πετάνε δυο-δυο τα live, γιατί όχι και οι Nightwish?
Όχι βέβαια ότι είναι και σίγουρο ότι θα το κυκλοφορήσουν ή ότι θα μου άρεσε κάτι τέτοιο, αλλά λέω εγώ τώρα.
