Χάρις Αλεξίου

Πήγα πήγα πήγα ..εχθές! Αχ, η γυναίκα είναι απίστευτη..

Ήταν τόσο συγκινητική.. συγκλονιστική η ερμηνεία της!

Είναι.. δεν ξέρω, δεν υπάρχουν λόγια να την περιγράψω, είναι μαγική. Τραγούδησε 2 γεμάτες ώρες, αλλά μου φάνηκε σαν να μην ήταν ούτε μισή, θα ήθελα άλλες 2 ώρες να τραγουδήσει.

Στην αρχή καθόμασταν κάπου πιο πίσω, αλλά ευτυχώς σηκωθήκαμε να σταθούμε εκεί μπροστά μπροστά και ήταν και μια κοπέλα που μου είπε να περάσω μπροστά της που είχε χώρο και βρέθηκα 2η σειρά.

Η Χαρούλα είναι ταξίδι, είναι ιστορία, είναι αγάπη.. Είχα ανάγκη να ακούσω έναν τόσο αληθινό άνθρωπο.

Όπως είπε κάποια στιγμή "Να πούμε ένα στενάχωρο, να χαρούμε".

Εν τω μεταξύ ήταν ένας ιερέας και επειδή ήμασταν πάνω στον Όλυμπο έλεγε η Χαρούλα περί θεών και λέει "Πάτερ μου για την αρχαία Ελλάδα λέω, τώρα είναι ένας." ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων.. και μετά που φωνάζαμε διάφορα τραγούδια για να πει λέει κάποιος "Το Δι' ευχών για τον πάτερ"..

Αχ, μαγική βραδιά ήταν και σήμερα που καθόμουν στο δωμάτιο με ανοιχτό το παράθυρο ακούγονταν από κάποιο διπλανό σπίτι τραγούδια της.. πού να ξεκολλήσω.

Love her.

Ontos oi synaylies tis Xaroylas einai monadikes...

xaris-grpupies loipon (^ kai ^^ )

Εμένα το αγαπημένο μου είναι το "Μιά Μέρα Μετά"

Εγώ από τα τραγούδια των τελευταίων ετών, αγαπώ πολύ το "Οι δικοί μου ξένοι"

Οι δικοί μου ξένοι

Στίχοι: Χαρούλα Αλεξίου
Μουσική: Χαρούλα Αλεξίου
Πρώτη εκτέλεση: Χαρούλα Αλεξίου

Οι δικοί μου ξένοι οι πιο μακρινοί
είναι αυτοί που ζουν κοντά μου
τους κοιτάζω, τους αγγίζω, τους μιλώ
τους ανοίγω την καρδιά μου

Μα ο καθένας ταξιδεύει μοναχός
μεσ΄στην άγνωστη ψυχή του
Ο καθένας στη δική του ξενιτιά
πολεμάει για τη ζωή του

Οι δικοί μου ξένοι
είν'οι αγαπημένοι

Οι δικοί μου ανθρώποι ζούνε μακριά
κι από μακριά αγαπάνε
΄Ετσι μεγαλώνει ο κόσμος κι η καρδιά
και θυμόμαστε όπου πάμε

Μα ο καθένας ταξιδεύει μοναχός
κι αδελφή ψυχή γυρεύει
και στα κρύσταλλα κομμάτια της καρδιάς
την αλήθεια του λαξεύει

Οι δικοί μου ανθρώποι
της καρδιάς μου οι τόποι

den i3era oti grafei kai mousiki gia ta kommatia tis!

^
Τότε θα πρέπει να σου πω ότι το Οδός Νεφέλης 88 (Πανσέληνος, μινοράκι, Οι φίλοι), είναι αυτοβιογραφικό άλμπουμ που περιλαμβάνει τραγούδια που είχε γράψει μόνη, όταν ήταν απομονωμένη στο σπίτι της (η οδός είναι ο τίτλος του δίσκου) και περνούσε δύσκολη περίοδο. Και περιττό να σου πω ότι αποδείχθηκε τόσο πετυχημένο που ξεπέρασε τα 120.000 αντίτυπα.
Γράφηκε μερικά χρόνια πριν το "Κρατάει χρόνια αυτή η κολώνια" των Μικρούτσικου - Νικολακοπούλου και κυκλοφόρησε αρκετά χρόνια μετά...

Και είναι ίσως απ' τους πιο ωραίους δίσκους.

i ali8eia einai pws den exw diskografia tis ale3iou an kai mou aresei giati fovamai pws ta tragoudia tis 8a me ri3oun poly psyxologika einai poly stenaxwra

H "Οδός Νεφέλης" είναι ένας πολύ τρυφερός δίσκος αλλά διαφωνώ ότι είναι από τους καλύτερούς της. Οι στίχοι είναι λίγο ακατέργαστοι και η φωνή της μέτρια (εκείνη τη περίοδο είχε κάνει αγχείριση στις φωνητικές χορδές για πολύποδα...). Αλλά είναι τόσο προσωπικοί και αποκαλυπτικοί για την ίδια, που λογω της γνησιότητας των συναισθημάτων που βγάζει, το αποτέλεσμα είναι πολύ όμορφο...

Εμένα ακριβώς αυτό το προσωπικό στοιχείο και η τρυφερότητα με αγγίζουν πολύ, δεν μιλάω από πλευράς τεχνικής αρτιότητας.

pantws einai fovero enas kallitexnis na moirazetai ta proswpika tou mesa apo tragoudia me 8aumastes! auti einai i pragmatiki simasia tis mousikis pisteuw! kai eidika gia tin alexiou den exw akousei pote kapoio kakentrexes koutsompolio! den einai tyxaio auto!

Ναι! Και ξέρεις τι άλλο; Τελευταία είχα είχα ξενερώσει λιγάκι με την αντιμετώπιση της μουσικής σαν επιχείρηση, με τις στάνταρ έτοιμες setlist και τα προαποφασισμένα encore.. Καταλαβαίνω βέβαια ότι δεν είναι πολύ εύκολο να μην γίνεται έτσι, αλλά ένιωσα πολύ ωραία όταν της φωνάζαμε διάφορα τραγούδια και διέκρινε το "Θεός αν είναι", είχε ένα ύφος σαν να το είχε ξεχάσει ως τραγούδι και πήγε πίσω με τους μουσικούς και συνεννοήθηκαν για να παίξουν κι άλλο. Και κατευχαριστήθηκα όταν της φωνάζαμε να ξαναβγεί.

Όπως επίσης συγκινήθηκα τόσο πολύ που δεν περίμενα, όταν είπε ένα τραγούδι που είπε πως έχει γράψει για την μητέρα της.

eidika gia tin alexiou den pisteuw pws dinei "stimenes" synaulies kai pws akouei idiaitera ta osa tis epitasei i etairia tis

Kala re pedia kanoume post gia xarhs aleksiou kai anafer8ikate sto Olla se thymizoun(Manos Loizos),eiha faei kolhma poly mikros me auto to song

Είναι όντως πολύ γλυκό τραγούδι..

otan to leei exei mia varia xroia les kai leei moiroloi me tin kaili ennoia. kai na eisai xaroumenos se melagxolei

Μια που μπήκε και ο μήνας.. ;p

Ο Αύγουστος του Παπάζογλου, είναι τόσο τέλειο τραγούδι!